uszy bolą

См. также в других словарях:

• uszy bolą [i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{od czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś już nie może czegoś dłużej słuchać; ma dosyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uszy komuś puchną, bolą, pękają od czegoś. Grają tak głośno, że uszy bolą. Ciszej, bo mi uszy puchną! Uszy bolą od… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

• ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …   Słownik języka polskiego

• ucho — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIb, lm M. uszy, D. uszu {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} narząd słuchu i równowagi u kręgowców : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapalenie ucha. Zatkać uszy. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• boleć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, bolećlał, bolećleli {{/stl 8}}{{stl 7}} odczuwać przykrość, cierpieć z jakiegoś powodu, mając poczucie bezsilności; zamartwiać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Boleć nad nieudanym życiem dziecka. Bolała, że nie mogła… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• boleć — 1. (Aż) oczy bolą (patrzeć na coś) «o jaskrawych, ostrych wrażeniach wzrokowych»: Rozpoczął się już czerwiec, pierwsze dni, zieleń wkoło aż kipi, aż oczy bolą patrzeć. S. Łubiński, Ballada. 2. pot. Niech cię (go, was itp.) o to głowa nie boli… …   Słownik frazeologiczny

• boleć — I ndk VIIa, boli, bolał (z podmiotem nieżywotnym) 1. «sprawiać ból, zmysłowe wrażenie cierpienia» Bolące kolano. Boląca noga. Boli kogoś gardło, głowa. Bolą kogoś nogi, oczy. 2. «sprawiać ból w znaczeniu psychicznym, martwić, smucić» Bolały ją… …   Słownik języka polskiego

• słuchać — Nie chcieć (nawet) słuchać o czymś «kategorycznie się na coś nie zgadzać, zdecydowanie odmawiać»: Poprzednio ofiarowywali Łokietkowi sumę znacznie większą, ale ten słuchać nie chciał o żadnym targu. P. Jasienica, Polska Piastów. Słuchać z… …   Słownik frazeologiczny

• trzeszczeć — dk VIIb, trzeszczećczę, trzeszczećczysz, trzeszcz, trzeszczećczał, trzeszczećczeli 1. «wydawać chrzęst, trzask, zwykle na skutek pękania, łamania się, rozrywania się czegoś lub tarcia; chrobotać, chrzęścić, skrzypieć» Deski, schody, suche gałązki …   Słownik języka polskiego

• pękać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pękaćam, pękaća, pękaćają {{/stl 8}}– pęknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, pękaćnę, pękaćnie, pękaćnij, pękaćkłem, pękł, pękaćkła, pękaćkli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• puchnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, puchnąćnę, puchnąćnie, puchnąćnij, puchnąćchłem, puchnąćpuchł || puchnąćnął, puchnąćchła, puchnąćchli {{/stl 8}}– spuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień